नेत्र बोलती शब्दांविना,

बोल कळती मनाचे मनाला.

अबोल तू अबोल तुझी प्रित,

अबोल ओठ अधीरता कानाला.

धडकन तुझ्या हृदयाची,

ऐकू येते सख्या साजनाला.

साद तुझ्या अंतर्मनाची,

छळते पियाच्या हृदयाला.

न बोलताही कळे सारे,

नयन इशाऱ्याने बोलती.

ओघळणारे अश्रू गालावरचे,

भाव मनीचे मांडून जाती.

शब्द शब्द रुसला अंतरी,

स्पर्श जरी न झाला तनाला.

वनवास हा शब्दांचा न जाणो,

संपणार कधी हे ज्ञात कुणाला?

(दिपी)

दीपक पटेकर

८४४६७४३१९६