*जागतिक साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंचच्या सन्मा सदस्या ज्येष्ठ लेखिका कवयित्री ज्योत्स्ना तानवडे लिखित अप्रतिम काव्यरचना*

*” परीसस्पर्श “*

हात सुटता लेकरू

माऊलीच्या मागे धावे

जरी रडून थकली

तरी वाहती आसवे ||

हात आईचा धरून

होती बाजार बघत

गर्दीमधे रेटारेटी

हात सुटे क्षणार्धात ||

आई आई हाका मारी

आसवांचा बांध फुटे

उसासून गळ्यामध्ये

हुंदकाही मग दाटे ||

शोध घेई चहूदिशी

तिला काहीच कळेना

दाटलेल्या डोळ्यांना

स्पष्ट काहीच दिसेना ||

डोळे करून कोरडे

थोडी भानावर येई

जीव अधीर बनला

हाक आईचीच येई ||

हाक ऐकून हरखे

आई धावली ओढीने

तिला बघता सामोरी

जीव वेडा आनंदाने ||

माय लेकीच्या मिठीत

झाले स्पर्शच बोलके

त्यांचे वर्णन करण्या

शब्द होती मुके मुके||

*ज्योत्स्ना तानवडे.पुणे*