जागतिक साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंच सदस्य ज्येष्ठ लेखक कवी गझलकार श्री अरविंदजी ढवळीकर यांचे अप्रतिम काव्यरचना

वृक्षांना पालवी फ़ुटेलच की
आसमंत गंधित होईलच कीं
पक्षांची किलबिल ऐकता ऐकता
भान हरपून जाईलच कीं
पाझर मनात फुटला पाहिजे
वसंत हृदयात फुलला पाहिजे
आपल्यावर प्रेम उमलेलंच कीं
हा माझा तो दुजा होईलच कीं
आप्तांच्या मठात रंगता रंगता
घरच्यांच्या मिठीत रमेलच कीं
झोपडीत ही दिवा पेटला पाहिजे
वसंत हृदयात फुलला पाहिजे
निसर्ग रूप पालटेलच कीं
नद्या नाले वाहतीलच कीं
ग्रीष्म झळा सोसता संपता
सुखद गारवा हसवेलच कीं
निसर्गाचा ऋण फिटलं पाहिजे
वसंत हृदयात फुलला पाहिजे
धन धान्य पीकेलच कीं
सण सोहळे सजतीलच कीं
पूजा पाठ करता करता
अंतरी भक्ती उमटेलच कीं
कर्तव्याचा धूप जाळला पाहिजे
वसंत हृदयात फुलला पाहिजे
दाता दान देईलच कीं
देव परीक्षा घेईलच कीं
सौंदर्य सुखात न्हाता न्हाता
तृप्तीचा ढेकर येईलच कीं
ऋतूंचे मर्म जाणले पाहिजे
वसंत ह्रयद्यात फुलला पाहिजे

अरविंद
20/3/21