*जागतिक साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंच, गझल प्राविण्य, गझल मंथन आदी ग्रुप च्या सदस्या ज्येष्ठ लेखिका कवयित्री सौ.शोभा वागळे यांची “गोंयच्या(गोवा) कोंकाणी” भाषेतील काव्यरचना
नालांच्या बागायतलो रस्तो कितलो बरो गो
जीव मजो उडून ताजेर लागता धाऊक गो.
डोळ्यांचे पारणे मजे फिटले पळोन ताज्याकडे
मनान हावं पावले मज्या गोयंच्या घराकडे.
असे चित्र दिसले की जीव उताओळ जाता गो
मन मजे धावता ते सामके गावाकडे गो.
गोय आनी गोयकार सामके सुशेगात मगो
मुंबयवाल्या सारखे तांका धावचेच पडना मगो!
वर्षा घालली मुंबय तरी गोय मझे ओपुरबायेचे
परत परत ते माका सारखे साद घालता मगो.
© शोभा वागळे.
© शोभाची लेखणी.
