जागतिक मराठी साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंच सदस्य ज्येष्ठ लेखक कवी श्री अरविंदजी ढवळीकर यांची काव्यरचना

मी स्वतःला ओळखाया आरशातच पाहतो
वाट अडवाया उभा मी वादळाला शोधतो

ऐकून होतो वेदनांनी रस्ता जरी अंधारला
वाटेतल्या काट्यांकडे मी आदराने पाहतो

वेळ येता बदलतेही आयुष्य सारे जाणतो
संकटासही वेगळ्या नजरेत मी सांभाळतो

बंधुत्व हे झाकाळले द्वेषात येथे आसमंती
शांतीचा संदेश देण्या परी मेघदूता सांगतो

ठाऊक नाही श्वास माझे येती कुठवर संगती
मृत्यूचं अंतिम सत्य जर नाते तयाशी जोडतो

पाहतो शत्रूच सारे जरी भोवती शस्त्रासवें
मैत्रीची ही धार माझ्या मी जरा आजमावतो

अरविंद