*ज्येष्ठ लेखिका कवयित्री स्वप्नगंधा सतीश आंबेतकर लिखित अप्रतिम काव्यरचना*
*गर्दीत मी एकटा*
भोवतालच्या भोवर्यात सापडलो
गर्दीत मी हरवले एकटाच राहिलो
वाटे चोहोबाजूंस समुद्र माणसांचा
नाही कुणा ध्यास मज भेटण्याचा
🌹🌹
चौपाटी वरी उसळती लाटा अनेक
दगडावरी आढळून जाता प्रत्येक
जाणवे त्यांना हीदुनियेची ही रीत
नाही कुणी कुणाचे ,फसवीच प्रीत
🌹🌹
फेसाळ त्या समुद्रा येई उगी भरते
दुधाळत्या लाटांनी त्याचेभरे उर ते
मैत्री करू पाही, या वेड्या गर्दीशी
मस्तीत धुंद सारे बेभान रे स्वतःशी
🌹🌹
गर्दीत चालताना वाटे सभोवताली
ही माणसे कितीतरीमाझीच झाली
सागरावरी भेटतील किती हे लोक
परी ना जाणवली, जगण्याचीमेख
🌹🌹
आनंदाचे डोही मना ठेविले ज़खडू
कळून चुकले जग हे कितीआखडू
गरज असता कुणी मदतीस नायेई
गर्दीत एकटेपणाचीच सवय हो़ई
👆👆👆👆👆👆👆👆
स्वप्नगंधा सतीश आंबेतकर
मुंबई । विरार