जागतिक साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंच सदस्य ज्येष्ठ लेखक कवी अरविंद ढवळीकर यांची अप्रतिम काव्यरचना

आठवांच्या त्या खुणाना विसरू पहाती आंसवें
भेटीतले क्षण अमृताचे उरले कसे कळलेच नाही

रागातही अनुराग छळतो सांगू कशी तुज राजसा
विरहात जन्मे मिलनाची रे ओढ हे कळलेच नाही

दोन दिवसांचा अबोला ओठास जरीही मानवेना
बोला विना रुसवा सरे ओठास हे कळलेच नाही

स्पर्श बोटांचा बटेतुन कधी गलांवरी जी ओघळे
आठवे पण कां पुन्हा ती गाली रुळे कळलेच नाही

लाज पांघरलीच होती पण पहिले हसतांना तुला
या कुशी्हून त्या कुशी वळले कधी कळलेच नाही

अरविंद