जागतिक मराठी साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंच सदस्य कवी दीपक पटेकर यांची काव्यरचना
दवबिंदूंचे तुषार नाजूक पातीवर थबकले
कुणास ठाऊक कसे गवताच्या प्रेमात पडले
ऊन पडता पातीवर मोत्यासारखे चमकले
गवताचे पाते ही तेव्हा मज श्रीमंतच भासले
प्रेम म्हणू की जिव्हाळा कधी न ते समजले
उन्हात दवबिंदू पात्यात क्षणात विरूनी गेले
क्षणभंगूर ते मिलन जीवन एका रात्रीतले
भेट स्मरता आठवती शहारे त्या स्पर्शातले
गारवा देत रात्री कधीतरी वारे होते हसले
मिठीत घेऊन दवबिंदूंना पाते कोवळे फसले
पुन्हा एकदा नव्याने स्वप्न उद्याचे पाहिले
वाट पाहत दवबिंदूंची पाते रात्र रात्र जागले
©[दिपी]✒️
दीपक पटेकर, सावंतवाडी
सिंधुदुर्ग ८४४६७४३१९६
११ नोव्हेंबर २०२१
छान च