*जागतिक साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंचचे सन्मा सदस्य ज्येष्ठ कवी विनायक जोशी लिखित अप्रतिम काव्यरचना*

*झोपायची वेळ आली सरणावर*

तीस-या स्टेजला आहे व्यसन

कठीण आहे *बाहेर पडणे*

पंचाऐंशी टक्के त्यात अडकले

जरी सोपे असले *सांगणे*

//1//

विनंतीही आहे *मोबाईलवर*

पालथ्या घड्यावर पाणी ओतून

झालाय आता त्यास *उशीर*

कानी कपाळी झालय ओरडून

//2//

जडेल जेव्हा *रोग* भयंकर

झडून जातील पाची *बोटे*

जागृत होईल तेव्हाच जनता

कळतील तेव्हा शारीरिक तोटे

//3//

होऊ नये पण होणार नक्की

कर्क रोगाची लागण बोटांना

उशीर झालेला असेल तेव्हा

कोण वाचवेल तीव्र वेदनांना

//4//

असून वाईट *मदिरे पेक्षा*

सहा बोटांचे *कुरवाळणे*

व्याधी नाही होणार साधी

व्यसन ठरणारे *जीवघेणे*

//5//

होईल काटा ढीला मानेचा

कळेल तेव्हा *गॅझेट सुख*

वाजवी पेक्षा वापर अधिक

सुखा हून दुप्पट नेत्र दु:ख

//6//

म्हातारेही अडकून व्यसनात

करतात प्रेम *मोबाईलवर*

कोण समजावणार या वयात

झोपायची वेळ आली सरणावर

//7//

विनायक जोशी 🖋️ठाणे

मीलनध्वनी/9324324157