*जागतिक साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंचचे सन्माननीय सदस्य कवी विनायक जोशी लिखित अप्रतिम काव्यरचना*

*आहे नावाची मी कल्याणी*

आवेग संपता चालू लागला

असून बेवडा जवळ *केला*

मध्य रात्रीची विसरून वेळ

मूर्ख म्हणून मी आसरा दिला…

कर्म माझे *फसवून* गेले

अर्थ न उरतो आता शोधाला

पुरुष समजून *सर्प* पाळला

पळून गेला *बाप* निघाला….

बसून राहिले *तासं तास*

नसून वस्त्रे होते *बिनधास्त*

नियत साल्याची असून वेगळी

होते त्याचे खानदान *स्वस्त*….

-हास मुल्यांचा चटकन होतो

स्त्री स्वभाव पटकन भुलतो

विश्वास ठेवतो *कुणाही वर*

*गोड गप्पांना बळी पडतो*……

कुठे विकणारे माझाच फोटो

*मूर्खात* काढेल त्याला जग

लिलाव स्वत:चा कोण मांडतो

नव्हते तेव्हाही मी *सजग*…..

कापून गळा *कलाकाराने*

ओढवून घेतली शापवाणी

नसून ईच्छा कुणा दुखवायची

आहे नावाची मी *कल्याणी*….

विनायक जोशी🖋️ ठाणे

मीलनध्वनी/9324324157