*जागतिक साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंचाच्या सन्माननीय सदस्य ज्येष्ठ लेखिका कवयित्री विजया केळकर लिखित श्री गजानन विजय सारांश*

 

*श्री गजानन विजय सारांश: प्रार्थना*

 

१० *****

 

स्वामी थाटामाटाने पूजिला|

त्या नंतर तो सांगे बच्चुलाला |

भीमातटी आहे जगजेठी |

नको आटाआटी वैभवासाठी ||१||

 

पुरेल तव हेतू मनीचा |

परंतु मी नव्हे पशु सणासुदीचा |

नको स्पर्श दागदागिन्यांचा |

फेकून गेला, थांग न लागे त्यांचा ||२||

 

पितांबरासी दिला पितांबर |

धाडिले दूर कोंडोलीस |

निवांत जागेसाठी चढला वृक्षावर |

फिरला लहान सान फांदीस ||३||

 

गजानन जर तुझे गुरुवर |

लोक म्हणती दाव प्रत्यंतर |

हिरवागार केला तरुवर |

करुनी सद्गुरुचा नामगजर ||४||

 

भाव मनी जागला |

गाव कोंडोली भजनी लागला |

मठही त्यांचा तेथेची झाला |

मठात ‘ जीव ‘ उबला ||५||

 

जावे वाटे अन्यस्थला |

नाव कोणाचे नको त्याला |

प्रभाव समर्थांचा, हेतु पुरला |

ठराव १ एकराचा नमूद झाला ||६||

 

********************************

११ *****

 

जेव्हा बाळापूरी भास्कराला |

श्वान विषापासून वाचविला |

जन्म-मृत्युचा फेरा चुकविला |

समर्थ स्मारकाचा पाया रोविला ||१||

 

पर्व हनुमान जयंतीचे |

अडगावी भास्करा ताडिले |

बाळास मार दिल्याचे |

क्रियमाण नासले ||२||

 

पंचमीस माध्यान्ही |

भास्कर गेला वैकुंठी |

विधीवत् दिली समाधी |

द्वारकेश्वरापाशी वृक्षांसन्निधी ||३||

 

अन्नदान १०दिवस चालले |

कावळ्यांच्या त्रासे लोक त्रासले |

तीरकमठे तयार झाले |

तई गजानन बोलले ||४||

 

कावळे अन्नावर घेती उडी |

कां की नाही झाली सपिंडी |

पक्षी संत आज्ञेत वागले |

गजानन माघारी फिरले ||५||

 

सुरुंग विहिरीचे पेटता |

गणू मजूराच्या हाकेस धावला |

त्याने देऊन हाता |

कपारीत बसविला ||६||

 

गजानन कृपेचे |

महिमान थोर साचे |

साकल्ये वर्णण्याचे |

सामर्थ्य न आमचे ||७||

 

*****************************

****** १२*****

 

गणेश अप्पा चंद्राबाईंनी|

संसार अर्पिला गुरुचरणी |

संतप्रेमी आत्माराम व किती

भरली होती उमरावती ||१||

 

करती संतपूजा,पूजेस हजर |

बाळाभाऊ तारमास्तर |

आतानवीन मठाभितरी |

राहू लागले गजानन श्रीहरी ||२||

 

त्रस्त बहु एक गौमाता |

साखळीस आणी लघुता |

नंदिनीस म्हणे ब्रह्मवेत्ता |

सुखे रहा मठासी आता ||३||

 

लक्ष्मणास पोटशूळ उठला |

प्रसाद आंब्याचा खाल्ला |

कुपथ्य ठरले पथ्य |

कळले कां काही तथ्य ||४||

 

सुटला नाही दांभिकपणा |

देतो म्हणे सारी संपत्तीची दक्षिणा |

पण उभा खजिना रक्षणा |

न खपे परमार्थी खोटेपणा ||५||

 

********************************

१३ *****

 

सत्पुरुषाचा हेतू |

देव पुरवी खचित |

भाविक वर्गणी देती मठाप्रत |

हात आखडती कुत्सित ||१||

 

‘ गजानन भक्त ‘ समजावती |

वैभवाची इच्छा मानवाप्रती |

जन्म-मरण कैसे सुटती ?|

पुण्य-संचय करा द्रुतगती ||२||

 

संत सेवे समान |

कोणते नाही पुण्य आन |

स्वामी सांप्रत गजानन |

मुकुटमणी संत जाण ||३||

 

महारोगी गंगाभारती |

स्वामींचा थुंका अंगावरती |

चोळी, वेडा नव्हता इतुक् ही |

बरा होता, सोडी संसार मोहही ||४||

 

भारी वारा, पर्जन्याचा मारा |

वारी पुण्यराशी, पाहून क्षणभरा |

झाला झ्यामसिंगाचा भंडारा |

सोडला धनभार सारा ||५||

 

पुंडलिकाचा वारीचा करार |

उठली प्लेगाची गाठ |

मनास सांगे मनाचा निर्धार |

उठत बसत शेगाव गाठ ||६||

 

**************************************

१४ *****

 

जन सुखाचे सोबती |

निर्वाणीचा तो श्रीपती |

खर्ची पडली धनसंपत्ती |

राख फासली टाळण्या विपत्ती ||१||

 

मदतीसमहासंत प्रांतात |

परावृत्त केले विप्र रुपात |

सापडले धन भूगर्भात |

असा( मेहेकरच्या ) बंडूतात्याचा वृत्तांत||२||

 

भक्ती ती वाढली |

लीन गजानन पदा |

पुण्यकर्म वाढली |

दीनाधार सर्वदा ||३||

 

ओंकारकोळ्याची कन्या नर्मदा |

हात लावी नावेच्या छिद्रा |

नमस्कार केला गजानना |

वाचवाले पाचही जणांना ||४||

 

भोजन समयी सदाशिवास |

पाहून स्मरले त्यांच्या गुरुस |

पाठविला विडा भेट |

योगायांची दिव्य स्मरण भेट ||५||

 

**************************** १५ *****

 

हा अध्याय शावजयंतीचा |

खास अकोली गावाचा |

‘ लोकमान्य ‘ अध्यक्ष त्याचा |

आशीर्वाद गुरुरायांचा ||१||

 

केसरी महाराष्ट्राचा |

बोले राष्ट्रप्रेम वाढवा |

ज्ञानहीरा वर्‍हाडीचा |

बोले माळेल वा ह वा ||२||

 

प्रसंग बेडीचा येता सुधारका |

भाकरी प्रसाद मिळे टिळका |

गीताशास्त्रावरील टीका |

जन्मला ‘ गीतारहस्य ‘ ग्रंथ नीका ||३||

 

श्रीधर काळ्याचा |

मनोदय परदेशाचा |

यंत्रविद्या शिकण्याचा |

ताळ न लागे द्रव्याचा || ४||

 

ऐकली समर्थ किर्ती |

आली प्रत्यक्ष प्रचिती |

परिवर्तन विचारांचे घडले |

अध्यात्मविद्येस सेविले ||५||

 

*********************************

१६ *****

 

दंभाच्या बाजारी नसे ताळतंत्र |

सांगे समर्थ, भक्त पुंडलिका |

स्वप्नी दिला कानमंत्र |

नि नित्य पूजेसाठी पादुका ||१||

 

अंत समयी जो म्हणे देवा पाव |

त्यासाठीही तो घेई धाव |

भक्ता आडमार्गी करी मज्जाव |

उपास्यापदी असता स्थिरभाव ||२||

 

कवर निघाला गुरुसेवेला |

घेऊन भाजी-भाकरीला |

गाडी चुकली, पाणी लोचनाला |

योगाराणा हाकेत गुंतला ||३||

 

गुरुभक्त उपोषित |

चतुर्थ प्रहरा पर्यंत |

दिली हर्षभरे शादोरी |

झाले पारणे सत्वरी ||४||

 

करी सर्वदा चिंतन |

दिव्य पदाचे दर्शन |

ऐसा नित्यक्रम कैकांचा |

एक त्यात तुकाराम साचा ||५||

 

शिकार्‍याचा नेम कसा |

मेला ससा, पण न जाणे कैसा |

एकछरा ठरला घातकी |

शिरला मस्तकी ||६||

 

( गुरुसेवेत )परमार्थी मन रमविले |

डाॅक्टर, वैद्यास जे न जमले |

ते अवचित घडले |

१४ वर्षांनी दु:ख सरले ||७||

 

********************************

विजया केळकर, नागपूर