You are currently viewing वाड्याची खिडकी

वाड्याची खिडकी

जागतिक साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंच सदस्य ज्येष्ठ लेखक कवी अरविंदजी ढवळीकर यांची अप्रतिम काव्यरचना

कधी तिच्या जवळ असताना
शब्दाविण बोलत होती
ती अदृश्य ओढ नात्याची
आज ही जाणवत होती

जरी जुना पुराना वाडा
माज साठी महाल होता
त्या रम्य स्मृतींना तेंव्हा
केला मी बहाल होता

कधी अभ्यासाचे ओझे
तिज साठी वागवत होतो
वही पुस्तकं डोळ्या पुढती
अक्षरे नाचवत होतो

जग कसे घरा बाहेरी
मज तीच दाखवत होती
कोवळी उन्हाची किरणे
माज साठी वेचित होती

मी पुन्हा नव्याने बघतो
अजुनी ती तशीच दिसते
अन धूळ खात बिचारी
जणू माझी वाट पहाते

हे ऋणानुबंधच सारे
मज जाणवते हे जेंव्हा
वाड्यातील जुनाट खिडकी
हृदयात उघडते तेंव्हा

अरविंद

प्रतिक्रिया व्यक्त करा