जागतिक साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंच सदस्य लेखक कवी दीपक पटेकर यांची तळकोकणातील मधाळ मालवणी भाषेतील काव्यरचना

ढोलार काटी पडली
आणि नामल्यार अवसार उभो ऱ्हवलो
आंगात तरान आसासर
नामलो कूदकूद कुदलो
घामाघूम जावन टकली जमनीर टेकल्यानं
तेवा फाटसून कोणतरी फुसफुसला..
“आताच नामलो मायच्या अड्डयार जावन इल्लो”…..
घराकडे येतूकच न्हानयेतला शेळमुन पानी न्हाल्लो
म्हनान तर इतको वगत
होतो तेंनी तग धरलो
काय म्हायत आंगात तेच्या
कोण कुदा होतो?
आमी समाजलव तो देव
काय रायतलो देवचार जितो?
कितकेतरी परसंग तेंनी
हातासरशी सोडयले
आंब्याचा पान आणि तांब्याची तार ठेवन
कितकेशे देवचार हांबडले
शबुद तेच्या त्वांडातलो
तोच खरेपनाक हाडी
खोटा करणाऱ्यांचा खोटेपान
नागडा करून सोडी
पण
आंगातल्या देवाक सोऱ्यान
असो काय झपाटलो
परतेकाच्या त्वांडातसून
एकच परस्न फुटलो
सोऱ्यापुढे देवाचो अवतार
कसो काय आटापलो?
सोऱ्यान नामल्याक गिळताना
देवानं कसो नाय आडयलो?
परस्न….ह्योच एक टकल्यातलो
आजय नाय सुटलो..
नामलो गेलो आणि जाताना नामल्यानं
आपल्या अवसाराकय हेलो
कैक वर्सा झाली
लोकांक नामल्यावयलो अवसार
दुसऱ्या कोनातच नाय गावलो
आणि….
फिरान परत अवसाराचो परस्न
सुटल्याशिवाय ऱ्हवलो…
सुटल्याशिवाय ऱ्हवलो…!

©[दिपी]🖊️
दीपक पटेकर, सावंतवाडी
८४४६७४३१९६