You are currently viewing आभाळ

आभाळ

आभाळ भरलं माथ्यावर
हृदयी ढग दाटले होते..

गत आठवांच्या स्मृतीने,
अश्रू डोळ्यांत आटले होते.

क्षण जमतात हृदयात,
मनी दुःख साठले होते.

सरी कोसळती गालावर,
मनात आभाळ फाटले होते.

भावना दाटूनी आल्या,
शब्द कंठात अडले होते.

ओठ बोलण्या आतुर,
दंत ओठांस नडले होते.

डोळे मिटले तरी दूरवर,
मिणमिणते दिवे जळत होते.

आशेचा किरण वाटता,
अंधारी काजवे पळत होते.

विचारांच्या डोंगरा आड,
किरण उद्याचे दडले होते.

सूर्योदय होताच पहाटे,
अंग सोन्याने मढले होते.

(दिपी)✒️
दीपक पटेकर, सावंतवाडी
८४४६७४३१९६

प्रतिक्रिया व्यक्त करा