कधी ओढली होती वेणी |
कधी कपड्यांना हात पुसले होते
दारात अडवूनी तिजला |
एकट्याने खाऊ खाल्ले होते ||

दाखवून बॉम्बची भीती |
फटाके ही पळवले होते |
घेऊनी गाली चिमटा |
फराळ ही लाटले होते ||

ती रडूनी आईस सांगे |
आई बघ ना दादा छळतो |
लाडूचा तुकडा हाती देता |
राग तिचा भूर्कन पळून जातो ||

थोडे ही मज बरे नसताना |
ती आई सारखी होते |
औषध पाणी हाती देऊन |
लवकर बरा हो म्हणते ||

ती मैत्रीण , आई आणि |
सवंगडी होऊन राहते |
बांधून मनगटी राखी |
भाऊबीजेची वाट पाहते ||

ती होते सुभद्रा म्हणून मजला |
श्रीरंग ही होता येते |
काही ऋणातून मुक्ती |
आणि उतराई होणे नसते ||

देवाने दिलेली ही शक्ती |
नवचैतन्य घराला देते |
करुनी सन्मान बहिणीचा |
जीवनाचे सार्थक होते ||

भाऊबीजेच्या शुभेच्छा आणि अभिष्ट चिंतन !😊🙏
*संग्रह @अजित नाडकर्णी शुभांजित श्रुष्टि **