*ज्येष्ठ लेखिका कवयित्री चित्रकारा स्वप्नगंधा सतीश आंबेतकर लिखित अप्रतिम काव्यरचना*

*जलगर्विता*

सरिता रूपगर्विता,

हसत येई दुहिता

आनंद पर्वणी गीता

नादभरी सुसंगीता ।

डोंगरातून धावता,

येई न अडखळता

गीतगुंजनी संगीता

मनोहरी निनादिता ।

जल तिचे पारदर्शी,

रूप निर्मळ स्वहौशी

स्वच्छंद धुंद बेहोषी

वाहते नित स्वखुषी ।

वर्षा ऋतू मोदभरा,

भेटीत मध्ये निर्झरा

उचंबळून बावरा

जीव भेटी रत्नाकरा ।

हिरव्या प्रितबिंबात

दिसे रूप संथ शांत

थंडगार गारठ्यात

शेवाळाच्या गालिच्यात ।

शुष्क कोरड्या उन्हात,

जीव होई कासावीस

तृष्णेची आस, जीवास

नदीचा फसवा भास ।

नवनवी तिची रुपे

प्रतिऋतु नवे साज,

सौंदर्य खनी स्वरूपे

निसर्गाचा खरा साज ।

वळणातून नजारे

स्वनादात झुळझुळे,

तीर्थक्षेत्री भक्तजन

स्नानाचे होती सोहळे ।

चंचलते , जलातिते

सृष्टी जीवनदायिते,

तू माता , नीरवाहिते

जल सौंदर्य गर्विते ।

स्वप्नगंधा सतीश आंबेतकर

मुंबई, विरार