*जागतिक साहित्य कला व्यक्तित्व विकास मंच तथा लालित्य नक्षात्रवेल समूह सदस्या ज्येष्ठ लेखिका कवयित्री सौ मंजिरी अनसिंगकर लिखित अप्रतिम अष्टाक्षरी रचना*

*(श्री गजानन विजय ग्रंथ)*

अध्याय बारावा

कथा सुरस बाराव्या

अध्यायाची आता ऐका

पट्टशिष्य पितांबर

लागे न श्रवणा पैका ||

पितांबर जीर्ण धोती

मठी सदा नेसतसे

श्रीं नी किंमती दुपेटा

ल्यावयास दिला असे ||

टोचू लागे अन्य शिष्य

तुझे कैसे शिष्यपण

वस्त्र नेससी हो श्रींचे

करी त्यांचा अवमान ||

आज्ञा मानली मी त्यांची

कैसी होई ही अवज्ञा

शिष्यगणी तेढ माजे

दूर जाण्या श्रींची आज्ञा ||

आला आसवे पुसत

पितांबर कोंडोलीत

आम्रवृक्षातळी बैसे

गुरू नाम वैखरीत ||

मुंगळ्यांच्या त्रासाने हा

फिरे सान फांद्यांवरी

थक्क झाले हो गुराखी

नाही पडला भूवरी ||

गोपमुखे वृत्त कळे

झाले गांवकरी गोळा

शेगांवीच्या समर्थांचा

असे मी हो शिष्य भोळा ||

श्रींनी ऋतु नसतांना

आणविली वृक्षा फळे

पाने आणाविस तू ही

खरा शिष्य शीघ्र कळे ||

पितांबर धांवा करी

सद्गुरू समर्थांचा

धांव पाव गुरूनाथा

आला ‘पळ’ मरणाचा ||

आर्त भाव हा मनांत

घाली मनोभावे हांक

पाने फुटली वृक्षास

श्रींनी ऐकली ती भांक ||

गजानन महासंत

भावभक्ती नाण्यावरी

असे सदैव संतुष्ट

हेची सत्य खरोखरी |

©️®️

सौ.मंजिरी अनसिंगकर ,

नागपूर.